Als zesjarige kreeg ik van de pianojuf een proefwerkje met als slotvraag “ Wat vind je de mooiste muziek?” In mijn beginnershandschrift antwoordde ik “O Isis Untis”…. Deze Mozart-aria “ O Isis und Osiris” klonk bij ons in de huiskamer op een 45-toeren plaatje. Hiermee wil ik maar aanduiden dat ik ben geboren in ’52 en opgroeide in een muzikaal gezin. Behalve op pianoles mocht ik al vroeg op koor en in een ensemble.
In mijn puberteit werd ik gegrepen door wat later de "oude muziekbeweging” ging heten en door jazz. Wat er op die podia gebeurde brandde erin.
Toch koos ik ervoor om pedagogie te gaan studeren aan de VU, terwijl vioolles, koor en concertbezoek als essentiële onderstroom meeliepen.
Na mijn afstuderen werkte ik 7 jaar als pedagogisch staflid aan de volkshogeschool in Valkenburg. Daar heb ik voor mijn latere leven als zangdocent veel aan gehad, omdat de focus van het (groepsgewijs) lesgeven lag op methodiek en didactiek. Ik heb toen al veel kunnen experimenteren met de dynamiek tussen de leraar en leerling.
In mijn vrije tijd nam ik zanglessen bij Gemma Visser en later bij Mya Besselink. Ik moest al snel de knoop doorhakken: het zingen vroeg om meer ruimte. Ik deed auditie en werd aangenomen op de vooropleiding aan het Sweelinck bij Cora Canne Meijer. Ik nam ontslag om me te kunnen concentreren op een zangstudie. Ik studeerde via het staatsexamen af bij Aafje Heijnis.
Omdat ik veel ervaring had met lesgeven werd ik al vroeg in mijn studietijd als zangdocente op de muziekschool aangenomen. Zo kon ik in mijn onderhoud voorzien. Ik sprong wel in het diepe: kinderen, volwassenen van zeer divers pluimage, koren, stemvormingsprojecten… Klassiek repertoire, maar ook wereldmuziek en musical in de vingers krijgen. Samenwerken met collega’s lichte muziek en oude muziek. En dan nog een privé praktijk en een aantal koren. Mijn zangersloopbaan richt zich op liederenprogramma’s, oratorium solo’s en ensemblewerk.